Mikaël Janssens

Normaal hou ik me ver van het politieke landschap op dit medium, maar aangezien politieke partijen hier ook al aanwezig zijn en constant “ballonnetjes oplaten” voel ik me genoodzaakt om dit ballonnetje te door prikken. Ik erger me namelijk rot aan dit soort populistisch gezwets, dit soort stoere praat om de achterban te paaien. 

Ik werk al van mijn 18 jaar, door omstandigheden. Ik heb echter nooit geklaagd en heb altijd keihard gewerkt. Bijna 20 jaren aan een stuk, zonder echt ziek te zijn of wat dan ook. Autodidact in hart en nieren, betrokkenheid tonen op de werkvloer. En ga zo maar door. 

Tot ik een paar jaar gelden zwaar gecrasht ben. Burn-out en blijvende gevolgen op vlak van gezondheid. Cadeautje van mijn carrière zeg maar. Toch klaag ik niet en timmer ik nu ook opnieuw aan mijn carrière. Ik zit immers niet graag stil en wil mijn steentje blijven bijdragen aan de maatschappij. Ik volg een begeleid traject om mijn eigen ding te kunnen doen. Met veel inzet en betrokkenheid, want daarvoor doe ik het. Financieel is het absoluut niet makkelijk, het is elke maand krabben. Met een uitkering, jawel, u leest het goed. Maar toch doen we voort omdat ik goed weet dat andere mensen het nog lastiger hebben. 

En dan lees ik uitspraken zoals die van u. Stoere praat, beetje mee doen met andere partijen die graag de makkelijkste slachtoffers eerst opzoeken om maatschappelijke problemen “op te lossen”. Heeft u er al eens bij stil gestaan dat uitkeringen al enorm dalen in tijd? Heeft u al eens proberen rond komen met 900€ in de maand (of zelfs nog minder)? Heeft u al eens gepraat met mensen die zich moeten heroriënteren op professioneel vlak? Heeft u zich al eens ingebeeld wat het is om nu te moeten aankloppen bij overheidsinstanties die gebukt gaan onder besparingen (die jullie mee goed gekeurd hebben) en dus slecht bereikbaar zijn? Heeft u zelf deze strijd al eens moeten voeren? 

Ik zou uw beroep niet willen doen. Maar stop dan ook met de Rambo uit te hangen en ideetjes te opperen, zonder dat u ook maar enig idee heeft wat het is om van een uitkering te moeten leven. U moest zich schamen. Een beetje inlevingsvermogen zou al op zijn plaats zijn. Een beetje meer respect ook. Want stellen dat het in dit land meer loont om van een uitkering te leven dan te werken, dat is – en ik wik nochtans mijn woorden – niet anders dan een grove leugen. En ik kan het weten, net als zovele anderen die niet klagen maar wel het gevoel hebben dat ze uitgespuugd worden door het discour van politici als jullie. 

En terwijl we toch bezig zijn: practice what you preach. Indien jullie beweren dat er respect moet zijn voor blauw op straat, zouden jullie misschien beter de grieven van onze ordediensten ernstig nemen, ipv ze zomaar gratuit te betichten van “intimidatie”. 

Maatschappelijk complexe problemen oplossen is meer dan dit soort goedkope “marketing-politiek” waarbij om de haverklap goed bekkende oplossingen voorgesteld worden, zonder stil te staan bij de impact daarvan. Laat staan dat er nagedacht wordt over de doeltreffendheid. Stop met mensen in vakjes te duwen en te bestempelen als profiteurs en start met het meer middelen geven voor werkbaar werk, voor alle dingen die de lijm zouden moeten zijn in een coherente en goed functionerende maatschappij. 

Zo, dit moest ik toch even kwijt! 

Dit is een bericht aan alle recruiters en job-hunters. Iemand moet het zeggen. Ik versta dat jullie slechts jullie job doen en ik wil hier niet alle recruiters over dezelfde kam schermen, maar ik ben echt van mening dat er een probleem is met de manier waarop sommigen van jullie werken…

• Telefoneer niet ongevraagd naar mogelijke kandidaten (ook al laten ze per ongeluk hun telefoonnummer actief op de site van de VDAB). Het is onbeleefd en het helpt gewoon niet. Een triest record is 20 telefoontjes op 1 ochtend. Zouden jullie dit appreciëren? Indien het om jou ging? Het is rot vervelend en het ruikt naar SPAM. Het is gewoon té opdringerig.
• Neem de tijd en moeite om een CV door te nemen. IT is niet één grote job, het is een sector. En we hebben allemaal onze vaardigheden en talenten en er zijn pakken specialiteiten en vakgebieden. Het heeft simpelweg géén zin om kandidaten te overladen met alle IT-gerelateerd jobs die op het eerste zicht op elkaar lijken. Het is alsof je alle vacatures m.b.t. vrachtwagenchauffeurs zou bezorgen aan mensen met een rijbewijs B: het lijkt op elkaar maar het is niet hetzelfde.
• Stop met het verspillen van mensen hun tijd door het zenden van berichten als “Hallo, ik heb een vacature, ben je geïnteresseerd?” zonder dat je niet eens een deftige basis jobomschrijving toevoegt. Niemand heeft interesse in een wagen, zonder zelfs maar te weten of het om een jeep of een gezinswagen gaat en of ie veel verbruikt. Het is alsof je een garage binnen stapt, je plaats neemt voor een verkoper (of verkoopster) en dan enkel de vraag krijgt “Heb je interesse in een wagen”? Nogal wiedes…

De “hard-selling” stijl die sommige recruiters er op nahouden, is ongelofelijk vervelend. Het is totaal contra-productief en het lijkt al lang niet meer te gaan om het matchen van talenten met de juiste functies. Een beetje empathie is op zijn minst nodig hier! Dat zou alle partijen ten goede komen. Probeer aub te verstaan dat mensen die beschikbaar zijn, nog steeds een leven hebben. Ze hebben een huishouden, ze kunnen aan het studeren zijn en mensen zijn gewoon niet altijd beschikbaar…

Alvast bedankt!